Aanbrengbonus om medewerkers te vinden is effectief, maar let wel op belastingregels!
Werkgevers geven veel geld uit om nieuw personeel aan te nemen en hun huidige personeel te behouden. De meest gebruikte methode hiervoor is het geven van een aanbrengpremie, waarmee het eigen personeel een extra beloning krijgt wanneer ze een succesvolle kandidaat aanmelden. De werkgever kan de aanbrengbonus vergoeden uit de Werkkostenregeling, maar let dan wel op de fiscale gevolgen!
Uit onderzoek van werkgeversvereniging AWVN onder 415 werkgevers blijkt dat negen op de tien werkgevers moeite hebben om personeel te vinden en dat het personeelsverloop in 2022 gemiddeld 12 procent was. Sommige werkgevers hadden bijna geen personeelsverloop terwijl andere werkgevers wel 50 procent van hun personeel zagen vertrekken.
Hoger salaris, toeslag en vast contract
Om nieuw personeel aan te trekken gebruiken werkgevers vooral de aanbrengpremie. Meer dan de helft van de werkgevers zet deze maatregel in. Daarnaast zijn werkgevers bereid om nieuw personeel hoger in een loonschaal te plaatsen (45%), een toeslag te geven (21%) of zelfs helemaal hoger in te schalen (20%) om hen binnen te halen.
Het is moeilijk voor werkgevers om personeel vast te houden, ook al biedt 44 procent van hen een vast contract aan. Hierdoor kiezen werkgevers ervoor om extern personeel in te huren. Vier op de vijf werkgevers doen dit vanwege de tekorten aan vast personeel.
Hoge kosten en hoog verloop
De werkdruk voor het personeel neemt toe en geeft zorgen bij werkgevers en werknemers. AWVN signaleert dat werkgevers zich druk maken over de gevolgen van hun concurrentie om personeel. Het veroorzaakt hoge kosten, hoog personeelsverloop en verlies van kennis en ervaring.
Werkgevers realiseren zich dat financiële maatregelen alleen niet genoeg zijn om meer mensen op de arbeidsmarkt te krijgen. Op de lange termijn zijn arbeidsbesparende technologie en meer uren werken nodig om de productiviteit op peil te houden. Verder is ook inclusiever werven nodig, want werkgevers kunnen het zich niet (meer) veroorloven om bepaalde groepen terzijde te schuiven in sollicitatieprocedures.
Aanbrengbonus of welkomstbonus?
De aanbrengbonus is een financiële beloning voor werknemers die in hun netwerk nieuwe collega’s vinden. Uit ledenonderzoek van werkgeversvereniging AWVN blijkt dat 46% van de werkgevers met personeelstekorten een aanbrengbonus geeft aan bestaande medewerkers. Overigens hoeft dat niet altijd geld te zijn, maar het kan ook in de vorm van een andere beloning zoals een waardebon.
Verder geven werkgevers ook wel welkomstbonussen aan nieuwe medewerkers. Het voordeel van een eenmalige welkomstbonus is, dat de reguliere salarissen intact blijven. Maar het kan ook leiden tot scheve gezichten onder bestaand personeel. Zo krijgen krantenbezorgers eenmalig soms 1000 euro als ze een half jaar blijven, maar haakten bestaande bezorgers daardoor af omdat zij een kerstbonus kregen van slechts 120 euro. Dan werkt zo’n bonus dus averechts.
Voorwaarden voor aanbrengbonus
De werkgever kan zelf voorwaarden stellen voor uitbetaling van de bonus. Bijvoorbeeld bij het vervullen van bepaalde functies, of bij het aanbrengen van kandidaten met een bepaald profiel (m/v, studie, ervaring). Wie grondig wil vernieuwen, moet misschien nog eens goed nadenken over de aanbrengbonus. Want je werft onder kennissen van bestaand personeel, waardoor de kans groot is dat je daarmee nieuw personeel binnenhaalt dat lijkt op het personeelsbestand dat al in het bedrijf werkt.
Verder is het verstandig om na te denken wanneer de aanbrengbonus wordt uitgekeerd. Is dat nadat de medeweker tekent? Als hij/zij door de proeftijd komt? Of is de arbeidsmarkt zo krap dat je al uitbetaald voor het aanbrengen van een kandidaat met het juiste profiel? Wellicht kun je met verschillende soorten aanbrengbonussen werken, voor verschillende situaties.
Let op belastingregels
De werkgever kan de aanbrengbonus vergoeden uit de Werkkostenregeling. Daarbij geldt de gebruikelijkheidstoets: u mag niet meer dan 30% afwijken van wat elders wordt vergoed in soortgelijke gevallen. Daarbij hanteert de fiscus een doelmatigheidsgrens van € 2.400 per werknemer per jaar. Tot dit bedrag gaat de Belastingdienst ervan uit dat een vergoeding of verstrekking voldoet aan het gebruikelijkheidscriterium en zal de fiscus geen naheffingen opleggen.
