Aandacht voor de gezondheid van oudere werknemers levert minder uitval op door verzuim. Daarmee hebben gezonde oudere werknemers een positief effect op de economie en werkgelegenheid, waardoor Nederland zelfs honderden miljoenen extra kan verdienen.

Werkgevers hebben veel geïnvesteerd in oudere werknemers. Het is dan ook een groot (financieel) verlies als zij uitvallen door gezondheidsproblemen. Met beter gezondheidsmanagement kunnen oudere werknemers langer gezond aan het werk blijven, waardoor werkgevers langer van hun kennis en kunde kunnen profiteren.

Naast dit positieve effect voor bedrijven, kan ook de economie te profiteren van fittere oudere werknemers. Dat blijkt uit onderzoek van dr. George Verikios van het Centre of Policy Studies van de Australische Monash University.

Gezondheid verbeteren van ouderen is effectiever
De wetenschapper concludeert dat werkgevers hun gezondheidsprogramma’s het best kunnen richten op de 10 procent ongezondste oudere werknemers (tussen de 49 en 60 jaar). Door de inzet te richten op de chronische klachten van deze groep ouderen, is volgens Verikios meer effect te verwachten dan programma’s die zich op jongeren richten.

Ouderen blijken meer te profiteren van de gezondheidsmaatregelen, waardoor zij beter inzetbaar blijven. Jongeren hebben ook wel profijt van gezondheidsmanagement, maar hun participatie op de arbeidsmarkt is veel minder afhankelijk van hun gezondheid dan bij ouderen. Daardoor zijn gezondheidsprogramma’s voor ouderen in de praktijk veel effectiever voor hun inzetbaarheid op het werk.

Economie groeit door inzetbare ouderen
Het is de onderzoeker gelukt om ook de economische effecten van betere inzetbaarheid van oudere werknemers te berekenen. Door de inzetbaarheid van 10 procent van de ongezondste oudere werknemers te verbeteren, kan het Bruto Nationaal Product (BNP) groeien met 0,1 procent tot 2030, terwijl ook het arbeidsaanbod met 0,13 procent stijgt in die periode.

Met een Nederlands BNP van 705 miljard euro (2012) zou dat voor Nederland dus tot ongeveer 700 miljoen euro extra groei kunnen betekenen tot 2030 en zo'n zevenduizend extra manjaren arbeidsaanbod. Voor jongeren (29-38 jaar) zijn die effecten veel ongunstiger (0,008 procent groei BNP en 0,01 groei werkgelegenheid). De economie profiteert dus veel minder van gezondheidsmanagement dat zich op jongeren richt.