De vereniging voor personeelsmanagers NVP wil dat alleen nog wachtgeld voor bestuurders of ambtenaren wordt uitgekeerd, als dat echt nodig is. Het moet een vangnet worden in plaats van een `automatisme`.

De Nederlandse Vereniging voor Personeelsmanagement & Organisatieontwikkeling (NVP) begrijpt de collectieve verontwaardiging over excessen bij wachtgeld van ambtenaren en politici. Nu gelden verschillende regimes, waarbij verworven rechten ongemoeid worden gelaten. Alleen voor nieuwe `wachtgeldkandidaten` geldt al een versoberde algemene regeling. Voor het grote publiek is dat allemaal onbegrijpelijk.

Wachtgeld blijft wel nodig
De NVP heeft een groot aantal leden die bij gemeenten, bedrijven en instellingen met arbeidsvoorwaarden in de weer zijn. Zij hebben niets tegen wachtgeldregelingen voor politici en bestuurders. Die zeggen tenslotte hun baan op om de publieke zaak te dienen, en beginnen zo `een onzeker en kwetsbaar bestaan`.

Een politicus of bestuurder kan in principe van de ene op de andere dag weer worden weggestuurd. Daarom valt er valt er veel te zeggen voor het verzekeren van dit risico door een wachtgeldregeling.

Wachtgeld alleen als vangnet
Maar het inroepen van de wachtgeldregeling mag van de NVP geen automatisme worden. Slechts wanneer de `wachtgeldkandidaat` geen werk heeft, of niet kan terugvallen op zijn onderneming, zou de regeling ingeroepen moeten worden.

De wachtgeldregeling moet een vangnet zijn, waarbij de hoogte van het wachtgeld en de duur van de regeling in overeenstemming moeten zijn met de duur van de ambtsperiode en de aard van het vertrek. Legt een politicus bijvoorbeeld zijn functie vrijwillig neer of wordt het vertrouwen in hem opgezegd, maakt dat een wezenlijk verschil.

Bij het verstrekken van onjuiste informatie of het verzwijgen van informatie valt er veel te zeggen om het vertrek aan de criteria voor de Werkloosheidswet te toetsen, oppert de NVP.

Sollicitatieplicht voor politici
De NVP wil ook een sollicitatieplicht tot 57,5 jaar, net als voor 'gewone' burgers. Ex-politici en Tweede Kamerleden blijken in de praktijk relatief veel tijd nodig te hebben om na hun vertrek een passende functie te vinden. Maar daarin onderscheiden zij zich niet negatief van sommige andere groepen op de arbeidsmarkt voor wie een nieuwe baan zoeken lastig is.