Steeds meer bedrijven krijgen aandacht voor maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO). Wat betekent dit voor het personeelsbeleid? Snel gezegd gaat het bij MVO om de manier waarop een bedrijf omgaat met de 3 P's: People, Planet en Profit. Om dit duurzaam ondernemen meer te laten zijn dan een PR-stunt, komt er wel het nodige bij kijken. Dit geldt ook voor het personeelsbeleid (People). Natuurlijk voelen we allemaal aan dat kinderarbeid en discriminatie op de werkvloer niet passen bij duurzaam ondernemen. En medezeggenschap weer wel. Een ondernemer die zich in Nederland aan de wet houdt, komt al een heel eind. Maar steeds vaker komen onze producten uit het buitenland. Vooral China is populair. Wat betekent deze globalisering voor bedrijven die duurzaam willen ondernemen en een personeelsbeleid willen voeren dat hierbij past? Onlangs sprak ik een ondernemer die veel productiewerk heeft ondergebracht in Chinese fabrieken en die hiermee worstelt: "Voor de reisvergoeding die ik een medewerker in Nederland betaal, heb ik in China een topmanager." Naar Chinese begrippen krijgen de arbeiders goed betaald. De ondernemer heeft er moeite mee om te achterhalen hoe het echt is gesteld met de arbeidsomstandigheden daar. "Je hebt snel het gevoel dat de werknemers op straffe van ontslag een ingestudeerd lesje opzeggen als je ernaar vraagt", aldus de ondernemer. Zo brengt MVO ook dilemma's mee op het terrein van personeelsbeleid. In het gereguleerde Nederland houden we ons aan de Arbo-wet, maar tegelijkertijd gaan we naar een goedkoper land waar andere normen gelden voor de arbeidsomstandigheden. Of zijn we alleen duurzaam in Nederland en voelen we ons niet verantwoordelijk voor de bedrijven in het buitenland waar we onze productie inkopen?

Steeds meer bedrijven krijgen aandacht voor maatschappelijk verantwoord ondernemen (MVO). Wat betekent dit voor het personeelsbeleid?

Snel gezegd gaat het bij MVO om de manier waarop een bedrijf omgaat met de 3 P's: People, Planet en Profit. Om dit duurzaam ondernemen meer te laten zijn dan een PR-stunt, komt er wel het nodige bij kijken.
Dit geldt ook voor het personeelsbeleid (People).

Natuurlijk voelen we allemaal aan dat kinderarbeid en discriminatie op de werkvloer niet passen bij duurzaam ondernemen. En medezeggenschap weer wel. Een ondernemer die zich in Nederland aan de wet houdt, komt al een heel eind.
Maar steeds vaker komen onze producten uit het buitenland. Vooral China is populair. Wat betekent deze globalisering voor bedrijven die duurzaam willen ondernemen en een personeelsbeleid willen voeren dat hierbij past?

Onlangs sprak ik een ondernemer die veel productiewerk heeft ondergebracht in Chinese fabrieken en die hiermee worstelt: "Voor de reisvergoeding die ik een medewerker in Nederland betaal, heb ik in China een topmanager." Naar Chinese begrippen krijgen de arbeiders goed betaald.
De ondernemer heeft er moeite mee om te achterhalen hoe het echt is gesteld met de arbeidsomstandigheden daar. "Je hebt snel het gevoel dat de werknemers op straffe van ontslag een ingestudeerd lesje opzeggen als je ernaar vraagt", aldus de ondernemer.

Zo brengt MVO ook dilemma's mee op het terrein van personeelsbeleid. In het gereguleerde Nederland houden we ons aan de Arbo-wet, maar tegelijkertijd gaan we naar een goedkoper land waar andere normen gelden voor de arbeidsomstandigheden.
Of zijn we alleen duurzaam in Nederland en voelen we ons niet verantwoordelijk voor de bedrijven in het buitenland waar we onze productie inkopen?

Doorsturen: