In Nederland werken jaarlijks 300.000 arbeidsmigranten, die soms veel geld moeten betalen voor erbarmelijke huisvesting. Werkgevers en vakbonden gaan daar een einde aan maken door huisvestingsnormen in de cao op te nemen. Ook komt er een nieuw keurmerk.

Werkgevers en uitzendbureaus zorgen vaak voor huisvesting van buitenlandse werknemers. Dat gaat meestal goed, maar er zijn ook gevallen van uitbuiting bekend. Dan moeten werknemers in onhygiënische en brandgevaarlijke omstandigheden wonen en daar ook nog eens veel geld voor afdragen van hun inkomen.
Werknemers zoeken dan hun heil op straat, wat weer overlast geeft in de buurt. Lekker goedkoop opgelost, maar sociaal ongewenst. Bovendien zetten deze praktijken werkgevers die het wel netjes regelen op een achterstand.

De werkgevers en vakbonden in de uitzendbranche, de land- en tuinbouw en vleesverwerkende industrie hebben daarom gezamenlijk een keurmerk opgericht voor de huisvesting van arbeidsmigranten. Het keurmerk geeft gemeenten, werkgevers, werknemers en buurtbewoners de garantie dat de huisvesting van arbeidsmigranten op orde is.

Jaarlijks controle
Huisvestingslocaties van de keurmerkhouders worden jaarlijks door de Stichting Normering Flexwonen fysiek gecontroleerd op leefruimte, brandveiligheid, administratie en beheer, hygiëne, een minimum aantal sanitaire voorzieningen en kookgelegenheid. Voldoet de huisvesting niet, dan wordt de aanbieder van huisvesting uit het register van SNF geschreven.

De normen die gelden voor het SNF-certificaat zijn of worden ook vastgelegd in de cao's of gelden als lidmaatschapseisen van de aangesloten sectoren. Dat moet het dwingende karakter van de huisvestingsregels vergroten.