Ambtenaren moeten het vooral van eigen motivatie hebben.

Het personeelsbeleid binnen de overheid, het onderwijs en de zorg is hard aan vernieuwing toe. Ondermaatse prestaties worden op grote schaal gedoogd, er is slechts karige beloning voor uitmuntende prestaties en het management is weinig inspirerend. Hierdoor is de rek er bij het zittende personeel grotendeels uit. Nieuw en energiek talent kiest vaker voor het bedrijfsleven.

Dit stelt prof.dr. Robert Dur in zijn oratie Motiveren, belonen en presteren in de publieke sector, waarmee hij donderdag 8 oktober 2009 het ambt aanvaardt als bijzonder hoogleraar aan de Erasmus Universiteit Rotterdam.

Hart voor de zaak
Door het behoedzame en op gelijkheid gerichte personeelbeleid laten veel getalenteerde en energieke werknemers de publieke sector links liggen en kiezen voor een baan in het bedrijfsleven. Gelukkig zijn er ook veel mensen met hart voor de publieke zaak, zogenaamde intrinsiek gemotiveerde mensen, die ondanks dit personeelsbeleid voor de publieke sector kiezen.

Maar de publieke sector in Nederland doet een dusdanig groot beroep op de intrinsieke motivatie van haar werknemers, dat deze bron nagenoeg uitgeput is, met name onder werknemers die al wat langer in de publieke sector werken.

Personeelsbeleid wijzigen
Het is daarom tijd voor beleidswijzigingen, vindt professor Dur, zoals het jaarlijks houden van beoordelingsgesprekken (al is het maar om mensen te complimenteren), meer differentiatie in het toekennen van periodieken en het beter letten op managementvaardigheden bij het bevorderen van mensen tot leidinggevende.

Verder moet er ruimte komen voor symbolische beloningen (bijvoorbeeld door aansprekende functienamen). De maatregelen kunnen het best gefaseerd uitgerold worden, zodat een gedegen evaluatie van effecten mogelijk is, beveelt Dur aan.