Van de Polen die sinds 2000 naar Nederland zijn gekomen, is alweer bijna 60 procent uit ons land vertrokken. De meeste Polen vetrekken naar hun vaderland, meldt het CBS.

Het percentage vertrekkende Polen ligt iets lager dan onder de Spaanse en Italiaanse immigranten uit de jaren zestig en zeventig, maar is wel beduidend hoger dan onder Turken en Marokkanen die in die tijd naar Nederland kwamen.

EU-lidmaatschap helpt bij vertrek
Het feit dat Polen lid is van de EU, speelt een belangrijke rol. Vanwege de vrije vestiging van EU-onderdanen kunnen Polen die terugkeren naar hun eigen land, later altijd nog weer eens naar Nederland komen. Dat is een wezenlijk andere situatie dan voor de Turken en Marokkanen destijds.

Ongeveer 90 procent van de Polen die Nederland verlaten, keerde inderdaad terug naar het geboorteland. Ongeveer 5 procent vertrok naar Duitsland, kleinere aantallen gingen naar België en het Verenigd Koninkrijk. Van een grootscheeps ‘doormigreren’ binnen de EU is bij de Polen die deze eeuw naar Nederland gekomen zijn, geen sprake.

Verschil met vroegere arbeidsmigranten
Van de Turkse en Marokkaanse immigranten in de tweede helft van de jaren zestig in de vorige eeuw, bestond het merendeel uit (alleenstaande) mannen. Zij lieten later hun gezinnen overkomen, hetgeen blijkt uit de toename van vrouwen en kinderen in de immigratie.

Onder Poolse immigranten daalt het aandeel vrouwen juist. Dit wijst erop dat grootschalige gezinshereniging onder Poolse migranten op dit moment niet aan de orde is, concludeert het CBS.