Werkgevers vinden het aannemen van een autochtone kandidaat een veilige keus, terwijl de keuze voor een net zo geschikte allochtone kandidaat als een risico wordt gezien.

Dat blijkt uit het onderzoek van de Discriminatiemonitor niet-westerse migranten op de arbeidsmarkt 2010.

Uit de monitor blijkt dat vooral Marokkaanse en Antilliaanse Nederlanders bewust niet worden aangenomen om te verkomen dat er problemen komen. De werkgever vreest dat er problemen op de werkvloer gaan heersen, of dat er onenigheid tussen bepaalde bevolkingsgroepen komt.

Voor de monitor zijn ruim honderd gesprekken gevoerd met diverse personeelsselecteurs (werkgevers, medewerkers van uitzendbureaus, re-integratiebureaus en het UWV WERKbedrijf). Daarbij is onderzocht welke ervaringen zij hebben met niet-westerse werkzoekenden en werknemers en welke betekenis zij toeschrijven aan discriminatie.

Werkgevers kiezen bekende weg
Werkgevers die bij gelijke geschiktheid de voorkeur geven aan een autochtone Nederlandse sollicitant doen dit vaak omdat zij dit de meeste veilige en gemakkelijke keuze vinden.

Vooral Marokkaanse en Antilliaanse Nederlanders zijn niet erg populair. Dat komt niet alleen door alle negatieve berichtgeving, maar ook door slechte ervaringen met werknemers uit deze groepen werknemers.

Hoofddoek helpt niet
Niet-westerse sollicitanten spreken en schrijven vaak te weinig Nederlands op voldoende niveau. Verder vallen werkgevers nogal eens over het uiterlijk, zoals het dragen van een hoofddoek. Alleen als de arbeidsmarkt weer aantrekt, zullen werkgevers waarschijnlijk over deze bezwaren heenstappen.