De maximumsalarissen van werknemers die betaald worden uit belastinggeld, worden vastgelegd in een wet. Zo wil staatssecretaris Bijleveld (BZK) voorkomen dat die topsalarissen steeds weer hoger uitvallen.

De wet moet de beloning van bestuurders en hoogste leidinggevenden in de publieke en semipublieke sector aan banden leggen, door heldere normen te stellen. In het uiterste geval kan te veel uitbetaald loon worden teruggevorderd.

Drie beloningsregimes
Het wetsvoorstel kent drie beloningsregimes. In het eerste regime mag de beloning van bestuurders en hoogste leidinggevenden niet uitstijgen boven een beloningsmaximum, gebaseerd op 130 procent van het bruto salaris van een minister. Dit regime geldt voor de publieke sector en voor semipublieke instellingen als het onderwijs, de publieke omroep, drinkwaterbedrijven en woningbouwcorporaties.

In het tweede regime mag de beloning niet uitstijgen boven de voor die sector geldende norm. Deze norm wordt door de betrokken minister vastgesteld. Dit regime geldt bijvoorbeeld voor verzorgingstehuizen en ziekenhuizen.

Het derde regime houdt in dat het kabinet de beloning niet normeert. Dit geldt voor één sector, te weten de zorgverzekeraars.

Topsalarissen openbaar
Voor alle instellingen geldt dat de beloning van bestuurders openbaar wordt gemaakt. Deze verplichting tot openbaarmaking geldt ook voor de bezoldiging van andere werknemers, als hun salaris boven de norm uitstijgt.

Het wetsvoorstel gaat eerst nog voor advies naar de Raad van State en vervolgens naar de Tweede Kamer.