Werkgevers zijn niet erg actief met het in dienst nemen van mensen met een arbeidsbeperking. Bijna de helft 47 procent heeft geen plannen om dat het komende halfjaar te doen en 38 procent geeft aan het nog niet te weten. Slechts 15% heeft wel plannen.

Dat blijkt uit ervaringsonderzoeken die een beeld geven van de eerste ervaringen met de uitvoering van de Participatiewet. De uitkomsten daarvan zijn naar de Tweede Kamer gestuurd.

Vooral bij grote werkgevers
Grote werkgevers (met meer dan 250 werknemers) hebben vaker plannen (39 procent) dan kleine werkgevers (met minder dan 25 werknemers, 8 procent) om arbeidsgehandicapten in dienst te nemen.

Van de werkgevers die al mensen met een arbeidsbeperking in dienst hebben, zegt 36 procent plannen te hebben om (meer) arbeidsbeperkten in dienst te nemen. Onder werkgevers die nog geen arbeidsbeperkten in dienst hebben heeft 9 procent die plannen.

Implicaties banenafspraak niet bekend
In het onderzoek geeft 32 procent van de werkgevers aan gehoord te hebben van de banenafspraak en de implicaties daarvan voor de eigen organisatie te kennen. De helft geeft aan gehoord te hebben van de banenafspraak, maar de implicaties daarvan voor de eigen organisatie nog niet te kennen.

‘Nooit van de banenafspraak gehoord’, stelt 18 procent van de werkgevers. Bij grote werkgevers ligt het percentage werkgevers dat gehoord heeft van de banenafspraak en de implicaties ervan kent, overigens substantieel hoger dan bij kleinere werkgevers.

Maatschappelijke verantwoordelijkheid nemen
Driekwart van de ondervraagde werkgevers die van plan zijn om (meer) mensen met een arbeidsbeperking in dienst te nemen, doen dit vanuit hun maatschappelijke verantwoordelijkheid. Een kwart voelt zich hiertoe gestimuleerd door de banenafspraak.

Redenen om geen mensen aan te nemen zijn gebrek aan geschikte vacatures en de moeilijkheid om geschikt werk te vinden. Werkgevers nemen liever iemand aan met een lichamelijke beperking dan met een verstandelijke of psychische beperking. Want de geschiktheid voor de uit te voeren taken staat bij de werkgever voorop en werken met mensen met een verstandelijke of psychische beperking vergt volgens de werkgevers extra begeleiding.

Kosten lijken niet hoger
Volgens tweederde van de werkgevers die mensen met een arbeidsbeperking in dienst hebben, zijn de kosten daarvan in hun perceptie niet hoger dan bij een reguliere werknemer.

De directe kosten (verlies aan productiviteit, jobcoaching en werkplekaanpassingen) worden vergoed door de overheid. Voor de indirecte kostenpost (aansturing en coördinatie door de werkgever), bestaat geen rechtstreekse compensatie vanuit de overheid. Een substantieel deel wordt wel gecompenseerd door tegemoetkomingen zoals premiekorting en overige baten.

MIS NIKS MEER: Schrijf je hier in voor de gratis HR-nieuwsbrief